eftir Guðlaug Gunnarsson (C)
Elsku faðir
Elsku faðir, einlægt ég bið þig,
ávallt lát mig vera nálægt þér.
Lát mitt hjarta slá sem þitt hjarta
svo hugur minn sé lýstur upp af þér.
Á stundum óttast ég, að blessun þín og ást
sé öll mér horfin, þegar ósigrarnir sjást.
Þú ert faðir minn!
Ég þakka þér,
að þinni ást um eilífð héstu mér.
Jesús Kristur, konungur lífs míns,
kosið hef ég æ að fylgja þér.
Lát þá leið, er sjálfur hér gekkstu
í lífi mínu birtast, hvert sem fer.
Á stundum sýnist mér sú von er léstu´ í té,
mér sé svo fjarri, að ég enga útleið sé.
Þú gafst þitt líf!
Ég þakka þér,
að þinni ást um eilífð héstu mér.
Heilagi Andi, gleðinnar gjafi,
gef mér hlut í lífsins kærleikslind.
Þín ég þarfnast á vegferð minni,
til þess að trú mín standist reynslueld.
Á stundum villist ég, en sagt þú hefur mér,
að sjálfur sýnir þú mér, hvert Guðs vegur fer.
Ég þarfnast þín!
Ég þakka þér,
að þinni ást um eilífð héstu mér.
Guðlaugur Gunnarsson þýddi, sumarið 1998,
Far, min far
Far, min far, jag ber frå mitt hjärta
låt mig alltid vara nära dig.
Låt ditt hjärta slå mot mitt hjärta
så att ditt ljus inn i mitt innre når.
Ibland så er jag redd at din velsignelse
skal tas ifrån meg när jag inte rekker til.
Du er min Far, jag takker dig.
Din kärlek skal bestå i evighet.
Jesus Kristus du er min Herre,
och min ønskan er att følja dig.
Låt den väg som du själv har vandrat
få¨ta sig uttrykk i mitt eget liv.
Ibland så er det som om hoppet du mig ger
er så lang borta at jag ingen utveg ser.
Du gav mig liv, jag takkär dig.
Din kärlek skal bestå i evighet.
Helige Ande, din glädjes källa
ger mig del av livets atmosfær.
Jag behøver dig i min värdag.
så att min tro består de prov som er.
Ibland så er jag svag, men du har sagt til mig
at du skal finna vegar till Guds rikes frid.
Jag behøver dig. Jag tackar dig.
Din kärlek skal bestå i evighet.
Roland Utbult.